വെങ്കലം (ഭാഗം 1)

ഇരിങ്ങാലക്കുടയ്ക്കടുത്തുള്ള നടവരമ്പ് എന്ന ഗ്രാമത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ റോഡരുകിൽത്തന്നെയുള്ള “നടവരമ്പ് ബെൽ മെറ്റൽ‌സ്” എന്ന ഓട്ടുപാത്രക്കട ആരും ഒന്നു ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കില്ല. വിളക്കുകളും മറ്റും വാങ്ങാൻ പലവട്ടം ഞാനവിടെ പോയിട്ടുണ്ട്. കടയുടെ പിന്നിലുള്ള ഉടമസ്ഥന്റെ വീടിനോടു ചേർന്നുതന്നെയാണ് നിർമ്മാ‍ണശാലയും പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ അവിടം സന്ദർശിക്കണമെന്ന ആശ മനസ്സിലുദിച്ചിട്ട് കുറച്ചു കാലമായി. ഈയിടെയാണ് ആ ആഗ്രഹം സഫലമാ‍യത്. അവിടെ ചെന്ന് കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ച് അനുവാദം വാങ്ങിയതുൾപ്പെടെയുള്ള സഹായസഹകരങ്ങൾ ചെയ്തുതന്നത് എന്റെ നല്ലപാതി തന്നെ.

ഫാക്ടറിയുടെ ഉടമസ്ഥനായ ശ്രീ കൃഷ്ണപ്പസ്വാമിയുമായി ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കുകയുണ്ടായി. തഞ്ചാവൂരിൽ നിന്ന് കുടിയേറിപ്പാർത്ത ബ്രാഹ്മണരാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൂർവ്വികർ. ഈ വ്യവസായത്തോടുള്ള, പാരമ്പര്യമായി കൈമാറിക്കിട്ടിയ താല്പര്യവും അർപ്പണബോധവും ഈ മേഖലയിൽത്തന്നെ തുടരാൻ സ്വാമിയെയും പ്രേരിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. ഓട്ടുപാത്രനിർമ്മാണത്തിന്റെ സാങ്കേതിക വശങ്ങളെക്കുറിച്ച് നല്ല അവബോധമുള്ള കൃഷ്ണപ്പസ്വാമി നിർമ്മാ‍ണഘട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ച് വളരെ ലളിതമായി ഞങ്ങൾക്ക് വിശദീകരിച്ചുതന്നു. “നടവരമ്പ് ബെൽ മെറ്റൽ” എന്ന സ്ഥാപനത്തിന്റെ അമരക്കാരനെന്ന നിലയിലും, ഈ മേഖലയിലെ തൊഴിലാളികളുടെ ക്ഷേമത്തിനുവേണ്ടി ഇന്ത്യയിലാദ്യമായി രൂപീകരിക്കപ്പെട്ട സഹകരണസംഘമായ “നടവരമ്പ് കൃഷ്ണാ ബെൽമെറ്റൽ വർക്കേഴ്സ് കോപ്പറേറ്റീവ് സൊസൈറ്റി”യുടെ സ്ഥാപകൻ എന്ന നിലയിലും പിന്നിട്ട വഴികളിലെ ഉയർച്ചതാഴ്ചകളെക്കുറിച്ചൊക്കെ വളരെ സരസമായിത്തന്നെ സ്വാമി വിവരിച്ചത് തികച്ചും ഹൃദ്യമായ ഒരു അനുഭവമായി.

കൃഷ്ണപ്പസ്വാമിയും പത്നിയും

വെങ്കലം(Bell Metal)
വെങ്കലം അഥവാ ഓട് എന്നു പറയുന്നത് ചെമ്പും(Copper) വെളുത്തീയവും(Tin) ചേർത്തുരുക്കി ഉണ്ടാക്കുന്ന സങ്കരലോഹമാണ്. 78 % ചെമ്പും 22% ഈയവും ചേർന്നതാണ് ശുദ്ധമായ ഓട് അഥവാ വെള്ളോട്. ഈയം വളരെ വിലകൂടിയ ലോഹമായതുകൊണ്ട് വെള്ളോടുകൊണ്ടുള്ള വസ്തുക്കൾക്കും വില കൂടും. ഭക്ഷണം കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള പാത്രങ്ങൾ (ഉരുളി, വാർപ്പ്, ചെമ്പ്, കലം, മൊന്ത, ലോട്ട മുതലായവ) വെള്ളോടിൽ ഉണ്ടാക്കിയതായിരിക്കണം. ഇന്ന് ഓട്ടുപാത്രങ്ങൾ അടുക്കളകളിൽനിന്ന് പുറന്തള്ളപ്പെട്ട് സ്വീകരണമുറിയിലെ കാഴ്ചവസ്തുക്കളായി മാറിയതുകൊണ്ട് ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ ആവശ്യത്തിനോ, പ്രത്യേകമായി ആരെങ്കിലും ഓർഡർ ചെയ്താലോ മാത്രമേ ശുദ്ധമായ ഓട്ടുപാത്രങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാറുള്ളുവത്രേ. അല്ലാ‍ത്തവയിൽ താരതമ്യേന വില വളരെ കുറഞ്ഞ നാകം(Zinc) ആണ് ചേർക്കുന്നത്. ഇവയിൽ ഈയം വളരെ കുറച്ചു മാത്രം ചേർക്കുകയോ, തീരെ ചേർക്കാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യും . ഇതിനാണ് പിച്ചള(Brass) എന്നു പറയുന്നത്. പിച്ചളപ്പാത്രങ്ങൾ പാചകത്തിന് ഉപയോഗിക്കില്ല. ഈയം, ഇരുമ്പ്, ചെമ്പ്, സ്വർണ്ണം, വെള്ളി എന്നീ അഞ്ചു ലോഹങ്ങൾ ചേർത്തുരുക്കുന്നതാണ് പഞ്ചലോഹം.

കരകൗശലവും കഠിനാദ്ധ്വാനവും ഒരുപോലെ സമന്വയിച്ചിട്ടുള്ള വിസ്മയക്കാ‍ഴ്ചകളാണ് നിർമ്മാണശാലയിലുടനീളം. ഉണ്ടാക്കേണ്ട വസ്തുവിന്റേയോ ശില്പത്തിന്റേയോ ആകൃതിയും കനവും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന കരു(അച്ച്, mould) കൃത്യമായി രൂപപ്പെടുത്തി, അതിൽ ലോഹം ഉരുക്കിയൊഴിച്ച്, അവസാനം കരു പൊട്ടിച്ച് ഉല്‍പ്പന്നം പുറത്തെടുക്കുക എന്നത് സങ്കീർണ്ണമായ ഘട്ടങ്ങളുള്ള നീണ്ട പ്രക്രിയയാണ്. (ഇതിന് സ്വാമി പറയുന്ന മനോഹരമായ ഉപമ എന്താണെന്നോ..? ഗർഭപാത്രത്തിൽ ഉരുവം കൊള്ളുന്ന ഭ്രൂണം, കേവലമൊരു മാംസപിണ്ഡമെന്ന അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ക്രമേണ അവയവങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ട്, പത്തുമാസംകൊണ്ട് പൂർണ്ണരൂപം പ്രാപിച്ച ശിശുവായി മാതൃശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നതുപോലെയാണത്രേ!).
കരു ഉണ്ടാക്കുന്നതിൽ എന്തെങ്കിലുമൊരു പിഴവ് (വിള്ളൽ മുതലായവ) സംഭവിച്ചുപോയാൽ സർവ്വ അദ്ധ്വാനവും പാഴായതുതന്നെ.
നിർമ്മാണ പ്രക്രിയയെ പ്രധാനമായും കരുനിർമ്മാ‍ണം, മെഴുകുരുക്കൽ, വാർക്കൽ, കരുപൊട്ടിച്ച് ലോഹരൂപം പുറത്തെടുക്കൽ, രാകിമിനുക്കൽ എന്നിങ്ങനെ അഞ്ചു ഘട്ടങ്ങളായി തരം തിരിക്കാം. ഇതിൽ കരുനിർമ്മാണത്തിനു തന്നെ വിവിധ ഘട്ടങ്ങളുണ്ട്.

കരുനിർമ്മാണം:

ഒന്നാം ഘട്ടം:
കളിമണ്ണാണ് കരുനിർമ്മാ‍ണത്തിലെ മുഖ്യഘടകം. ആദ്യമായി, ഉണ്ടാക്കേണ്ട വസ്തുവിന്റെ/ശില്പത്തിന്റെ ഏകദേശ രൂപം(പ്രാരംഭ രൂപം) കളിമണ്ണും വാർക്കമണ്ണും കൂടി നന്നായി കുഴച്ചെടുത്ത മിശ്രിതം കൊണ്ട് രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതിന് ഉൾക്കരു/മൂലക്കരു എന്നു പറയുന്നു. (അവസാന ഘട്ടത്തിൽ, വാർത്തെടുത്ത കരുവിനുള്ളിൽ നിന്ന് ശില്പങ്ങൾ വേർപെടുത്തിയശേഷം ബാക്കിയാവുന്ന മണ്ണ് തല്ലിപ്പൊട്ടിച്ച് പൊടിയാക്കി വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കും. ഇതിനാണ് വാർക്കമണ്ണ് എന്നു പറയുന്നത്). കൂടുതൽ ഉറപ്പിനുവേണ്ടിയാണ് കളിമണ്ണിന്റെ കൂടെ വാർക്കമണ്ണ് ചേർക്കുന്നത്. ഉപയോഗിച്ചമണ്ണ് വീണ്ടും വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കാം എന്ന മെച്ചവുമുണ്ട്.

ചില പ്രാരംഭ രൂപങ്ങളാണ് താഴെ കാണുന്നത്. ആദ്യത്തേത് ഒരു വിളക്കിന്റേതും രണ്ടാമത്തേത് ദേവീവിഗ്രത്തിന്റേയും മൂന്നാമത്തേത് കൃഷ്ണവിഗ്രഹത്തിന്റേതുമാണ്.

രണ്ടാം ഘട്ടം:
ഉൾക്കരുവിനു മീതെ ശരിയായ രൂപമുണ്ടാക്കലാണ് അടുത്ത ഘട്ടം. അരിച്ചെടുത്ത മിനുസമുള്ള മണ്ണുകുഴച്ചത് ഉപയോഗിച്ച് കൂട്ടച്ചിൽ വച്ച് കടഞ്ഞാണ് ഇത് ചെയ്യുന്നത്. വിളക്ക്, കിണ്ടി, ഉരുളി, കലം, കുടം, മൊന്ത, ദീപസ്തം‌ഭം,മണി മുതലായവയാണ് ഇങ്ങനെ കടഞ്ഞെടുത്ത് രൂപഭംഗി വരുത്തുന്നത്. വിഗ്രഹങ്ങളും മറ്റു ശില്പങ്ങളും ദിവസങ്ങളോളം മിനക്കെട്ടിരുന്ന് കൈകൊണ്ട് രൂപപ്പെടുത്തുകതന്നെ വേണം. ഇവിടെയാണ് തൊഴിലാളിയിലെ കലാകാരൻ ഉണരുന്നത്.

കൂട്ടച്ച്:

കടഞ്ഞ് ഭംഗിയാക്കിയ വിളക്കിന്റെ കരുക്കൾ.

മൂന്നാം ഘട്ടം:
ഇവയ്ക്കു പുറത്ത് നല്ല മിനുസമുള്ള വാർക്കമണ്ണ് തേച്ച് ഒന്നുകൂടി മിനുക്കും. ഇതിന് കളിയിടൽ എന്നാണ് പറയുക.

നാലാം ഘട്ടം:
മെഴുകാണ് അടുത്ത ഘട്ടത്തിലെ പ്രധാന ഘടകം. കളിമണ്ണുകൊണ്ടു മെനഞ്ഞു വച്ചിരിക്കുന്ന കരുക്കളുടെ മീതെ അതേ ആകൃതിയിൽ മെഴുകുകൊണ്ടൊരു അടുക്ക്(Layer) കൂടി ഉണ്ടാക്കുന്നു. മെഴുകിടൽ എന്നാണ് ഇതിനു പറയുന്നത്. ഇത് വളരെ പ്രധാ‍നപ്പെട്ട ഘട്ടമാണ്. ഉണ്ടാക്കേണ്ട വസ്തുവിന്റെ കനവും(thickness) ചാരുതയും ഈ അടുക്കിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. തേൻ‌മെഴുകിൽ 60% തെള്ളിപ്പശയും കുറച്ച് കൊട്ടെണ്ണയും (ശുദ്ധി ചെയ്യാത്ത ആവണക്കെണ്ണ) ചേർത്ത് ഉരുക്കി തുണിയിൽ അരിച്ചെടുത്ത് ചൂടുവെള്ളത്തിൽ ഇട്ടുവയ്ക്കും. തെള്ളിപ്പശ ചേർക്കുന്നത് അയവിനുവേണ്ടിയും കൊട്ടെണ്ണ ചേർക്കുന്നത് കയ്യിൽ ഒട്ടാതിരിക്കാനുമാണ്.

തയ്യാറാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന മെഴുകിൽ കുറച്ചെടുത്ത് കല്ലിൽ വച്ച് അടിച്ചുപരത്തി പാളികൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു.

അടുത്തതായി മെഴുകുപാളികൾ ചെറിയ നാടകളായി മുറിച്ചെടുക്കുന്നു. ഉണ്ടാക്കാനുദ്ദേശിക്കുന്ന വസ്തുവിൽ ലോഹത്തിന്റെ കനം (thickness) എത്രയാണോ വേണ്ടത്, കൃത്യം അത്രതന്നെ കനമായിരിക്കും നാടയ്ക്ക്. ഉദാഹരണത്തിന് ഒരു വിളക്കിലെ ലോഹത്തിന് 2മില്ലീമീറ്റർ കനമാണ് വേണ്ടതെങ്കിൽ ഒട്ടിക്കുന്ന നാടയും 2 മില്ലിമീറ്റർ കനമുള്ളതായിരിക്കും. മണ്ണിൽ തയ്യാർ ചെയ്തുവച്ചിരിക്കുന്ന കരുക്കൾ കൂട്ടച്ചിൽ വച്ച് ആദ്യം ഈ മെഴുകുനാട ഒട്ടിക്കുന്നു (Arrow mark നോക്കുക).

ഈ നാടയ്ക്കു മീതേക്കൂടി മെഴുക് കട്ടിയിൽ പൊതിഞ്ഞശേഷം കടഞ്ഞ് ആകൃതി വരുത്തുന്നു. ( മെഴുകുനാടയ്ക്ക് കറുപ്പുനിറവും കടയുന്ന മെഴുകിന് മഞ്ഞനിറവുമായിരിക്കും).

മെഴുകും നേരത്തേ ഒട്ടിച്ച മെഴുകുനാടയും സമനിരപ്പിലെത്തുന്നതുവരെയാണ് കടയുന്നത്. ഇപ്പോൾ കരുവിനെ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മെഴുകിന്റെ അടുക്ക് കൃത്യം ആദ്യം ഒട്ടിച്ച നാടയുടെ അതേ കനത്തിലായിരിക്കും.

മെഴുകിടൽ പുർത്തിയായ വിളക്കു കരുക്കൾ:

ഇതുവരെ പറഞ്ഞത് വിളക്കുകളുടേയും പാത്രങ്ങളുടേയും കാര്യം. എന്നാൽ ശില്പങ്ങളുടെ കാര്യം വരുമ്പോൾ കൈവേലതന്നെ ചെയ്തേ പറ്റൂ. കലാചാതുര്യവും ഏകാഗ്രതയും ഭാവനയും ക്ഷമാശീലവും ഒത്തിണങ്ങിയ ഒരാൾക്കുമാത്രമേ ഇത് ചെയ്യാൻ സാധിക്കൂ. വെറും പരിശീലനം കൊണ്ടുമാത്രം സാധ്യമല്ലെന്നു സാരം. ഒരു ശില്പത്തിന്റെ അതിസൂക്ഷ്മമായ വിശദാംശങ്ങളടക്കം മുഴുവൻ ഭാഗങ്ങളും മെഴുകുകൊണ്ട് മെനഞ്ഞെടുക്കാൻ ദിവസങ്ങൾ തന്നെ വേണ്ടിവന്നേക്കും. വളരെ ലളിതമായ ചെറു‌ ഉപകരണങ്ങളാണ് ഇതിനു ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

ഇത് മെഴുകിടൽ പൂർത്തിയാ‍യ മറ്റൊരു ശില്പം

അഞ്ചാം ഘട്ടം:

മെഴുകുപിടിപ്പിച്ച് തയ്യാറാക്കിയ കരുക്കൾക്കുമീതെ അരച്ച മണ്ണുകൊണ്ട് വീണ്ടുമൊരു അടുക്ക് ഉണ്ടാക്കുകയാണ് അടുത്തതായി ചെയ്യുന്നത്. വാർക്കമണ്ണ് ചാണകവും കൂട്ടി അമ്മിയിൽ വച്ച് വെണ്ണ പോലെ അരച്ചെടുക്കണം. “മെഴുകുമ്പുറത്തെ മണ്ണ്”, “മെഴുമണ്ണ്” എന്നൊക്കെയാണ് ഈ മണ്ണിനു പറയുന്നത്. വെണ്ണപോലെ അരയ്ക്കണം എന്നത് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട സംഗതിയാണ്. കാരണം, ഉല്പന്നത്തിന്റെ ഉപരിതലത്തിന്റെ മിനുസം (നമ്മൾ പുറമേനിന്ന് കാണുന്ന ഭാഗം) അരച്ചമണ്ണിന്റെ ഈ അടുക്കിനെ അശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. മണ്ണ് വേണ്ടവിധം അരഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ഉല്പന്നത്തിന്റെ ഉപരിതലവും പരുപരുത്തതായിത്തീരും.

മെഴുകിടൽ കഴിഞ്ഞ കരുക്കൾ അരച്ചമണ്ണുകൊണ്ട് പൊതിയുന്നു:

ഇങ്ങനെ തയ്യാറാക്കിയ ചില കരുക്കളാണ് താഴെ കാണുന്നത്:

അവസാന ഘട്ടം:
മെഴുമണ്ണ് പൊതിഞ്ഞുവച്ച കരുക്കളിൽ മണ്ണുകൊണ്ട് മൂന്നോ നാലോ അടുക്കുകൾ ഉണ്ടാക്കുകയാണ് കരുനിർമ്മാണത്തിന്റെ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ ചെയ്യുന്നത്. അദ്യത്തെ അടുക്കുകൾ യഥാക്രമം അരിച്ചമണ്ണ്, തരിമണ്ണ്(പൂയമണ്ണ് എന്നും പറയും) എന്നിവകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നു. അവസാനത്തെ അടുക്ക് കളിമണ്ണ്, വാർക്കമണ്ണ് എന്നിവയോടൊപ്പം ചാക്ക് പൊടിയായി അരിഞ്ഞത് കൂടി ചേർത്ത് കുഴച്ച മിശ്രിതം കൊണ്ടാണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്. കൂടുതൽ ഉറപ്പിനുവേണ്ടിയാണ് ചാക്ക് ചേർക്കുന്നത്.

കരുക്കളുടെ ഉള്ളിലുള്ള മെഴുക് ഉരുകിപുറത്തുപോകാൻ പാകത്തിലുള്ള ഒരു ദ്വാരം കൂടി ഇട്ട ശേഷമാണ് ഇപ്രകാരം മണ്ണ് പൊതിയൽ പൂർത്തിയാക്കുന്നത്.

മണ്ണുപൊതിയൽ അവസാനത്തെ ഘട്ടമാവുമ്പോഴേക്കും യഥാർത്ഥരൂപത്തിൽ നിന്ന് പാടേ വ്യത്യസ്തമായ മറ്റൊരു ആകൃതിയിലായിട്ടുണ്ടാവും മിക്ക കരുക്കളും.
ചുരുക്കത്തിൽ, പണി പൂർത്തിയായ ഒരു കരു എന്നു പറയുന്നത്, ഇരുപുറങ്ങളിലും യഥാക്രമം മിനുസമേറിയത്, മിനുസം കുറഞ്ഞത്, തരിമണ്ണ്, പരുക്കൻ മണ്ണ് എന്നിങ്ങനെ മണ്ണിന്റെ വിവിധ അടുക്കുകളുടെ സുരക്ഷിതകവചമുള്ള മെഴുകിന്റെ യഥാർത്ഥരൂപമാണെന്നു പറയാം.

ചില കരുക്കൾ: ആദ്യത്തേത് ദീപസ്തംഭത്തിന്റെ ഒരു തട്ടും രണ്ടാമത്തേത് പ്രഭാമണ്ഡലവുമാണ്.


പണി പൂർത്തിയായ കരുക്കൾ ഒരിടത്ത് കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവയിൽ ഉരുളിയുടേയും, വിളക്കിന്റേയും, ദീപസ്തംഭത്തിന്റേയുമൊക്കെ കരുക്കൾ ഉണ്ട്.

[തുടരും...]